προς-τήκω, dazu schmelzen, fest anschmelzen, anheften; πλευρὰ προςτακέντος ἰοῠ, Soph. Tr. 833; u. so im perf. act., δεινοτάτῳ μὲν ὕδρας προςτετακὼς φάσματι, 837, wo der Schol. erkl. προςκεκολλημένος τῷ ἰῷ τῆς ὕδρας; u. so auch Suid. προςτέτηκε, προςκεκόλληται. Auch in sp. Prosa, wie Luc. Catapl. 14; Plut.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
χέω — και χεύω και επικ. τ. χείω ΜΑ (σχετικά με ρευστό) χύνω, αφήνω να ρεύσει, να τρέξει προς τα κάτω (μσν. αρχ.) (το μέσ.) χέομαι α) (για ένδυμα) πέφτω σχηματίζοντας πτυχές β) (για τον λόγο τού Θεού) εξαπλώνομαι, διαδίδομαι («τοῡ σωτηρίου λόγου… … Dictionary of Greek
λύνω — και λύω και λυώ (AM λύω, Μ και λύνω και λυῶ) 1. ανοίγω ή χαλαρώνω κάτι δεμένο, αφαιρώ τους δεσμούς που συνέχουν ένα πράγμα, ξεδένω, ξελύνω, ξεζώνω, ξεκρεμώ (α. «δεν μπορώ να λύσω αυτόν τον κόμπο» β. «οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς λῡσαι τὸν ἱμάντα τῶν… … Dictionary of Greek
