ἐνιαχοῦ

ἐνιαχοῦ

ἐνιαχοῦ, an einigen Orten, Plut. Brut. 2; τῶν λόγων Cic. 24; – von der Zeit, bisweilen, Plat. Phaed. 71 d; Arist. H. A. 4, 14.


http://www.zeno.org/Pape-1880.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • ἐνιαχοῦ — in some places indeclform (adverb) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • ενιαχού — (AM ἐνιαχοῡ) [ένιοι] επίρρ. τοπ. σε μερικούς τόπους, σε μερικά μέρη, που και που αρχ. 1. σε μερικές περιπτώσεις («κἄν εἰ μὴ χρώμεθα τοῑς ὀνόμασιν ἐνιαχοῡ», Πλάτ.) 2. χρον. ενίοτε, καμιά φορά, πότε πότε …   Dictionary of Greek

  • AEGAE — Macedoniae oppid. Plin. l. 4. c. 10. Meloboter am quoque vocari scribit Steph. quem consule. Olim vocabatur Edessa; Ε῎δεςςα, non Αἴδεςςα, uti perperam legitur in vulgatis Ptolemaei exemplaribus. Aliquanto vero remotior a mari erat Edessa, sive… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ενιαχή — ἐνιαχῇ (Α) επίρρ. 1. τοπ. σε μερικά μέρη 2. χρον. ενίοτε, καμιά φορά. [ΕΤΥΜΟΛ. Τα επιρρήματα ενιαχή, ενιαχού, παράγωγα τού ένιοι, εμφανίζουν αντιστοίχως το ίδιο επίθημα με τα πολλαχή*, πολλαχού*] …   Dictionary of Greek

  • παιδογόνος — παιδογόνος, ον (Α) 1. αυτός που γεννά τέκνα 2. αυτός που παρέχει γέννηση στα παιδιά, που προκαλεί τη γέννηση παιδιών («παιδογόνῳ Κύπριδι», Ανθ. Παλ.) 3. αυτός που δίνει γεννητική δύναμη 4. (για πηγή) αυτή που έχει την ιδιότητα να κάνει κάποιον… …   Dictionary of Greek

  • πριχού — και πρίχου Ν επίρρ. (κυρίως στον Ερωτόκρ.) (με χρον. σημ.) πριν, προτού («να τσι ξεράνει το δενδρό, πρίχου να τό φυτέψει», Ερωτόκρ.). [ΕΤΥΜΟΛ. Κατά μία άποψη, ο τ. πριχού προήλθε από συμφυρμό τού πριν και τού λατ. prius «πριν, πρωτύτερα» με τις… …   Dictionary of Greek

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”