ἐπι-κέλλω (s. κέλλω), hinantreiben, bes. vom Schiffe, aus Land rudern, appellere navem, πρὶν νῆας ἐπικέλσαι Od. 9, 148; auch vom Schiffe selbst, ἡ μὲν – ἠπείρῳ ἐπέκελσεν 13, 113; mit Auslassung des acc. scheinbar intransitiv, landen, 9, 138; ἐπικέλσετε νήσῳ Ap. Rh. 2, 382; χέρσῳ ἐρετμοῖς 3, 575; γῆν 2, 352.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
επικέλλω — ἐπικέλλω (Α) 1. πλησιάζω πλοίο στην ξηρά, τό αράζω 2. (αμτβ.) (για πρόσ.) προσεγγίζω στην ξηρά («χέρσῳ ἐπέκελσαν ἐρετμοῑς», Απολλ. Ρόδ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < επί + κέλλω «οδηγώ πλοίο στην ξηρά»] … Dictionary of Greek
έρπης — Ιογενής πάθηση του δέρματος και των βλεννογόνων, που χαρακτηρίζεται από φυσαλιδώδες εξάνθημα. Διακρίνεται στον απλό έ. και στον έ. ζωστήρα. Ο απλός έ. είναι ιδιαίτερα συχνή νόσος, που προσβάλλει κατά προτίμηση τις περιοχές γύρω από το στόμα, τη… … Dictionary of Greek
