- ἄ-λουτος
ἄ-λουτος, ungewaschen, Ar. Equ. 1061; Eur. El. 1111; dah. schmähend: der schmutzige, Sokrates, Ar. Av. 1554; auch in Prosa, Her. 2, 64.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
ἄ-λουτος, ungewaschen, Ar. Equ. 1061; Eur. El. 1111; dah. schmähend: der schmutzige, Sokrates, Ar. Av. 1554; auch in Prosa, Her. 2, 64.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
νεόλουτος — και επικ. τ. νεόλλουτος, ον (Α) αυτός που λούστηκε πρόσφατα, αυτός που πλύθηκε πρόσφατα. [ΕΤΥΜΟΛ. < νε(ο) * + λουτος (< λούω), πρβλ. ημί λουτος] … Dictionary of Greek
υδατόλουτος — ον, Μ λουσμένος με νερό. [ΕΤΥΜΟΛ. < ὕδωρ, ύδατος + λουτος (< λούω), πρβλ. νεό λουτος] … Dictionary of Greek
καιρολουσία — καιρολουσία, ἡ (Α) το λουτρό που γίνεται την ώρα που πρέπει. [ΕΤΥΜΟΛ. < καιρός + λουσία (< λουτος < λούω), πρβλ. α λουσία, ψυχρο λουσία] … Dictionary of Greek
lut — LUT, (rar) luturi, s.n. 1. Rocă sedimentară, galbenă sau cafenie, folosită în olărie, în construcţii şi în sculptură; argilă. ♢ Lut verde = argilă de culoare verde, folosită pentru tras brâie la casele ţărăneşti. ♢ expr. A fi ca lutul în mâna… … Dicționar Român