ἀγχι-βαθής, ές, nahe am Gestade tief ϑάλασσα, Od. 5, 413 (ἅπαξ εἰρημ.); übh. tief, Plat. Critia. 111 a; Plut.; öfter λιμήν Strabo. V, 222; ἀκταί, Küsten, an denen das Meer tief, Arist. H. A. 5, 14; αἰγιαλοί Ath. VIII, 358 b; ἠϊών Opp. H. 5, 60; – übh. tief, τόποι Plut.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
μελαμβαθής — μελαμβαθής, ές (Α) αυτός που έχει μαύρο βάθος, αυτός που φαίνεται πολύ σκοτεινός λόγω τού μεγάλου βάθους του («Ἰλλυρικοῑο μελαμβαθέος ποταμοῑο», Απολλ. Ρόδ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < μέλας, ανος + βαθής (< βάθος), πρβλ. αγχι βαθής] … Dictionary of Greek
τηλεβαθής — ές, Α πάρα πολύ βαθύς. [ΕΤΥΜΟΛ. < τηλ(ε) * + βαθής (< βάθος), πρβλ. ἀγχι βαθής] … Dictionary of Greek
