- ἀχαΐνη
ἀχαΐνη, ἡ, Arist. H. A. 2, 15. 9, 5; Babr. 95, 87, wo ι lang ist; ἀχαιινέη Ap. Rh. 4, 175; Opp. C. 2, 426; auch ἀχαιίνης, ὁ, wovon gen. ἀχαιΐνεω Phalaec. 3, (VI, 165), der Hirsch in einem gewissen Alter, Spießer, von ἀκή; bei Opp. = Hirsch übh.
http://www.zeno.org/Pape-1880.