- ἀ-τυχία
ἀ-τυχία, ἡ, 1) das Nichterlangen, Mißlingen, Plat. Crat. 420 c. – 2) ἡ ἐν Χαιρωνείᾳ, Niederlage, Aesch. 3, 55; übh. Unglück, Dem.; Pol. 12, 13; öfter Uebelthat, Verbrechen.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
ἀ-τυχία
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
παντυχία — ἡ, Α καλή τύχη σε όλα. [ΕΤΥΜΟΛ. < παν * + τυχία (< τυχής < τύχη), πρβλ. δυσ τυχία] … Dictionary of Greek
ευτυχιάρης — εὐτυχιάρης, ὁ (Μ) καλότυχος, ευτυχισμένος. [ΕΤΥΜΟΛ. < ευ τυχία + άρης] … Dictionary of Greek
