παρήϊον, τό, ion. statt des ungebrauchten παρεῖον, = παρειά; 1) Wange, Backe; Hom., eines Wolfs, Il. 16, 159, eines Löwen, Od. 22, 404; τοῖσι παρήϊά τ' ἀμφοτέρωϑεν καὶ γένυες κτύπεον, Ap. Rh. 2, 82; λευκά, der Venus, Democrit. ep. (Plan. 180). – 2) παρήϊον ἵππων, das Backenstück am Zaum oder am Pferdegeschirr, Il. 4, 142, sonst παραγναϑίδιον, vgl. Poll. 1, 140.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
παρήιον — παρήϊον , πάρειμι 2 ibo imperf ind act 3rd pl (epic ionic) παρήιον cheek neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
παρήϊον — τὸ, Α 1. παρειά, μάγουλο 2. (για άλογα) κόσμημα στα πλάγια τού χαλιναριού το οποίο κάλυπτε τις παρειές, παραγναθίδιο. [ΕΤΥΜΟΛ. < παρειά* «μάγουλο» + επίθημα ήϊον (πρβλ. πρυταν ήϊον)] … Dictionary of Greek
παρηίοις — παρήιον cheek neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
παρηΐς — ΐδος και παρηϊάς, άδος και συνηρ. τ. παρῇς, ῇδος, ἡ, Α παρήϊον*. [ΕΤΥΜΟΛ. < παρειά* «μάγουλο» + επίθημα ίς / ιάς] … Dictionary of Greek
παρήια — παρήϊα , πάρειμι 2 ibo imperf ind act 1st sg (epic ionic) παρήιον cheek neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
