- ὀπιπτεύω
ὀπιπτεύω (ΟΠ), sich wonach umschauen, umherblicken wonach, mit dem tadelnden Nebenbegriffe des müssigen, neugierigen Umhergaffens, γυναῖκας, Od. 10, 67, oder der Furcht, τί δ' ὀπιπτεύεις πολέμοιο γεφύρας, Il. 4, 371; vgl. Hes. O. 29; auch = auflauern, οὐ γάρ σ' ἐϑέλω βαλέειν – λάϑρη ὀπιπτεύσας, ἀλλ' ἀμφαδόν, Il. 7, 243; Hes. O. 808; einzeln bei sp. D., wie Mus. 101, die auch ὀπιπεύω sagen, δολεροῖσιν όπιπευϑεῖσαι ἔπεσσι, Man. 5, 182.
http://www.zeno.org/Pape-1880.