- ἀ-παρθένευτος
ἀ-παρθένευτος, 1) einer Jungfrau nicht ziemend, unjungfräulich, ἀπαρϑένευτα ἀλᾶσϑαι Eur. Phoen. 1729; I. A. 993. – 2) jungfräulich, Soph. frg. 287.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
ἀ-παρθένευτος
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
πολυπαρθένευτος — ἡ, Α αυτή που έμεινε παρθένος επί πολλά χρόνια. [ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ * + παρθενεύω «είμαι παρθένος» (πρβλ. α παρθένευτος)] … Dictionary of Greek
