ΠΕΦΝΩ, gew. angenommenes ungebr. praes. zu aor. ἔπεφνον, der von der Wurzel ΦΕΝ (vgl. φόνος) durch Reduplication gebildet ist; gew. ohne Augment, πέφνον; part. πέφνων, wie ein praes. betont; ich tödtete, Hom. u. sp. D.; häufiger im composit. κατέπεφνον. Erst Sp., wie Opp. Hal. 2, 133. 5, 390 haben wirklich ein praes. πέφνω gebildet.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
πέφνω — Α φονεύω. [ΕΤΥΜΟΛ. Επικός ενεστ. σχηματισμένος με διπλασιασμό από το θ. φν τού αορ. ἔπε φν ον τού θείνω*] … Dictionary of Greek
Πέφνω — Πέφνος masc nom/voc/acc dual Πέφνος masc gen sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πέφνω — θείνω strike aor subj act 1st sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Πέφνῳ — Πέφνος masc dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
