δια-δέω (s. δέω), 1) durchbinden; um-, festbinden; πλοῖον ἀμφοτέρωϑεν Her. 2, 129; τὴν ψυχὴν διαδεδεμένην ἐν τῷ σώματι Plat. Phaed. 82 e; vgl. Tim. 73 b; bes. vom Diadem, διαδήματι κεφαλὴν διεδέδετο Luc. D. mort. 12, 3; μίτρᾳ D. Sic. 4, 4; dah. διαδήσαμενος, sich das Diadem aufgesetzt habend, Plut. de frat. am. 18; Demetr. 41. – 2) ab-, unterbinden, Arist.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
περίδημα — τὸ, Α καθετί που δένεται γύρω γύρω από κάτι άλλο. [ΕΤΥΜΟΛ. < περι * + δημα (< δέω «δένω»), πρβλ. διά δημα] … Dictionary of Greek
υπερδεής — ές, Α 1. αυτός που βρίσκεται πέρα από τον φόβο, ατρόμητος 2. (κατά τον Ησύχ.) «ὑπεραγόντως ἐνδεὴς ἢ ἐλάσσων κατὰ δύναμιν». [ΕΤΥΜΟΛ. Το επίθ. απαντά στο χωρίο τής Ιλ. ὑπερδέα δῆμον ἔχοντα και, κατά την πιθανότερη άποψη, πρέπει να ερμηνευθεί… … Dictionary of Greek
