βιό-δωρος

βιό-δωρος (Suid. βιοδώρα γῆ), Leben, Lebensunterhalt schenkend, αἶα Soph. Phil. 1147; Eur. Hipp. 750; vgl. Artemid. 2, 39; Ἰνάχου παῖδες βιόδωροι poet. bei Plat. Rep II, 381 d.