μιστῡλάομαι

μιστῡλάομαι, vielleicht richtiger μυστῑλάομαι (vgl. μιστύλλω), mit einem ausgehöhlten Stücke Brot Suppe essen; διὰ μιστύλης ἀρύεσϑαι, od. nach Schol. Ar. Plut. 627 (ὦ πλεῖστα Θησείοις μεμυστιλημένοι – ἐπ' ὀλιγίστοις) τοῖς κοίλοις ἄρτοις ζωμοὺς καὶ ἀϑάρας ἀρύεσϑαι; komisch sagt Ar. Equ. 824 ἀμφοῖν χειροῖν μυστιλᾶται τῶν δημοσίων, mit beiden Händen aus der Staatskasse löffeln.