- κέν-ανδρος
κέν-ανδρος, männer-, menschenleer; ἄστυ Aesch. Pers. 118; πόλις Soph. O. C. 921; χώρα VLL. Nach Phot. auch = κενὸς ἀνήρ.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
κέν-ανδρος, männer-, menschenleer; ἄστυ Aesch. Pers. 118; πόλις Soph. O. C. 921; χώρα VLL. Nach Phot. auch = κενὸς ἀνήρ.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
κένανδρος — κένανδρος, ον (Α) (για τόπο) αυτός που δεν έχει άνδρες («πόλιν κένανδρον», Σοφ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < κεν(ο) * + ανδρος (< ἀνήρ), πρβλ. δείλ ανδρος, μεγάλ ανδρος] … Dictionary of Greek