- κεκριμένως
κεκριμένως, gesondert, mit Unterscheidung; mit Urtheil, mit Ueberlegung, Pol. 6, 150; Plut.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
κεκριμένως
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
κεκριμένως — judiciously indeclform (adverb) κρίνω separate perf part mp masc acc pl (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κεκριμένω — κεκριμένως (Α) επίρρ. σαφώς, ακριβώς. [ΕΤΥΜΟΛ. < κεκριμένος, μτχ. παθ. παρακμ. τού κρίνω] … Dictionary of Greek
