προ-θύω (s. ϑύω), vorher od. vorläufig opfern; προϑυσόμενος τῆς ποιήσεως Ar. Thesm. 38; πρὸ πάντων ϑεῶν τῇ Ἑστίᾳ πρώτῃ προϑύειν Plat. Crat. 401 d; προεϑύετο ταῖς Μούσαις Plut. Lycurg. 21; für Einen opfern, παιδὸς προϑύσων ξένια καὶ γενέϑλια Eur. Ion. 805; ὑπὲρ χϑονός Suppl. 29.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
προθύω — Α 1. προσφέρω θυσία προηγουμένως 2. ενεργώ ως προθύτης 3. μτφ. σφάζω κάποιον προηγουμένως («δέδια μὴ προθύσηταί με τοῡ πολέμου χεῑρα οὐ μικρὰν ἤδη περιβελβημένος», Λουκιαν.) 4. θυσιάζω για χάρη κάποιου. [ΕΤΥΜΟΛ. < προ * + θύω «θυσιάζω»] … Dictionary of Greek
προπολέμιος — ον, Α 1. (κυρίως για θυσίες) αυτός που γίνεται πριν από τον πόλεμο («τὰ ἱερὰ τὰ προπολέμια», Δίων Κάσσ.) 2. φρ. «τὰ προπολέμια ποιῶ [ή θύω]» προσφέρω θυσίες πριν από τον πόλεμο προκειμένου να εξασφαλίσω τη νίκη. [ΕΤΥΜΟΛ. < προ * + πόλεμος +… … Dictionary of Greek
