- καυτήρ
καυτήρ, ῆρος, ὁ, der Verbrenner; ταύρῳ χαλκέῳ, vom Phalaris, Pind. P. 1, 95; – das Brenneisen, χάλκεος, Hippocr.; zum Brandmarken, Luc. pisc. 46; Plut. – Sp. auch = das Brandmal.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
καυτήρ
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
καυτήρ — burner masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
καυτῆρα — καυτήρ burner masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
καυτῆρας — καυτήρ burner masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
καυτῆρες — καυτήρ burner masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
καυτῆρι — καυτήρ burner masc dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
καυτῆρος — καυτήρ burner masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
καυτῆρσι — καυτήρ burner masc dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
καυτῆρσιν — καυτήρ burner masc dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
καυτήρων — καυτήρ burner masc gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
καυστήρας — Συσκευή κατάλληλη για την καύση στερεών, υγρών και αέριων καυσίμων (άνθρακα, πετρελαίου κλπ.) με σκοπό την παραγωγή θερμότητας. Η λειτουργία του κ. συνίσταται καταρχήν στην εισαγωγή ενός κατάλληλα προετοιμασμένου καυσίμου σε έναν μικρό ή μεγάλο… … Dictionary of Greek
καυτήρας — ο (ΑΜ καυτήρ, ῆρος) [καίω] μετάλλινο εργαλείο ειδικό για καυτηριάσεις μσν. αρχ. το έγκαυμα από καυτηρίαση, το στίγμα που αφήνει ο καυτηριασμός («ὁ δὲ τύπος τοῡ καυτῆρος ἔστω ἀλώπηξ», Λουκιαν.) αρχ. 1. αυτός που καίει, καυστικός («ταύρῳ χαλκέῳ… … Dictionary of Greek
