κατακονά, ἡ, nur Eur. Hipp. 821, κατακονὰ μὲν οὖν ἀβίωτος βίου, von den Alten διαφϑορά erkl.; doch hat schon der Schol. die von Valcken. vertheidigte Lesart κατακονᾷ μὲν οὖν ἀβίωτος βίος, was καταϑήγειν erkl. wird, also von ἀκονάω, eigtl. abschleifen, aufreiben, zu Grunde richten, Schol. μαραίνει με ἡ δυςτυχία τοῦ βίου.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
κατακονά — κατακονά̱ , κατακονά destruction fem nom/voc/acc dual κατακονά̱ , κατακονά destruction fem nom/voc sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κατακονά — κατακονά, ἡ (Α) [κατακαίνω] διαφθορά, καταστροφή … Dictionary of Greek
κατακονᾷ — κατακονά destruction fem dat sg (doric aeolic) κατακονάω destruction pres subj mp 2nd sg κατακονάω destruction pres ind mp 2nd sg (epic) κατακονάω destruction pres subj act 3rd sg κατακονάω destruction pres ind act 3rd sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κατακονᾶν — κατακονά destruction fem gen pl (doric aeolic) κατακονάω destruction pres part act masc voc sg (doric aeolic) κατακονάω destruction pres part act neut nom/voc/acc sg (doric aeolic) κατακονάω destruction pres part act masc nom sg (doric aeolic)… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κατακονάν — κατακονά̱ν , κατακονά destruction fem acc sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
