κατα-κείω

κατα-κείω, desiderat. zu κατάκειμαι, ich will mich niederlegen; Hom. in der ep. Form κακκείοντες statt κατακείοντες, Il. 1, 606 u. öfter; δαισάμενοι κατακείετε οἴκαδ' ἰόντες Od. 7, 188. 18, 408; ὄφρα σπείσαντες κατακείομεν οἴκαδ' ἰόντες 18, 419.