- χανδάνω
χανδάνω, aor. ἔχαδον, perf. mit Präsensbdtg κέχανδα, fut. χείσομαι, fassen, in sich begreifen, enthalten; ἓξ μέτρα χάνδανε κρητήρ, er faßte sechs Maaß, Il. 23, 742; λέβης τέσσαρα μέτρα κεχανδώς 23, 268; οὐκ ἐδυνήσατο πάσας αἰγιαλὸς νῆας χαδέειν, das Gestade konnte nicht alle Schiffe fassen, 14, 34; οἶκος κεχανδὼς πολλὰ καὶ ἐσϑλά Od. 4, 96; ϑάλαμος γλήνεα πολλὰ κεχάνδει Il. 24, 192; οὐδὸς ἀμφοτέρους ὅδε χείσεται, die Schwelle wird Raum für uns Beide haben, Od. 18, 17; Ἥρῃ οὐκ ἔχαδε στῆϑος χόλον, die Brust war ihr zu eng, den Zorn zu fassen, Il. 4, 24. 8, 461; ὥς οἱ ἐχάνδανον, d. i. so viel er mit den Händen fassen konnte, Od. 17, 344; ἤϋσεν ὅσον κεφαλὴ χάδε φωτός, er schrie so laut der Kopf des Mannes es fassen, aushalten konnte, Il. 11, 461; vgl. ἀλλὰ μὴν κεκραξόμεσϑά γ' ὁπόσον ἡ φάρυγξ ἂν ἡμῶν χανδάνῃ Ar. Ran. 257; mit dem Nebenbegriffe des Prahlens H. h. Ven. 252, nach Wolf's u. Herm. Em., οὐκέτι μοι στόμα χείσεται, nicht mehr wird mein Mund sich prahlend öffnen, wo Buttmann χήσεται, als fut. von χάσκω schreiben möchte. Auch sp. D.: ῥόπαλόν οἱ ἐχάνδανε χείρ Theocr. 13, 57; κωκύσασα ὅσσον ἐχάνδανε μητρὸς ἀνίη Bian. 17 (VII, 644); τόσον χάδεν ἀνέρα νῆσος Paul. Sil. 80 (VII, 4).
http://www.zeno.org/Pape-1880.