προ-φωνέω

προ-φωνέω, vorher sagen, heraussagen, bekannt machen, befehlen; πᾶσιν προφωνεῖ τόνδε ναυάρχοις λόγον, Aesch. Pers. 355; προφωνῶν τὰ τῶν πέλας κακά, Eum. 479; καί σοι προφωνῶ τόνδε μὴ ϑάπτειν, Soph. Ai. 1068; sp. D., wie Rufin. 32 (V, 21).