- τρήχω
(τρήχω); für die alte ep. Sprache irrig angenommenes praes., wovon man das homer. perf. τέτρηχα abzuleiten pflegt, s. ταράσσω. Erst sp. D. brauchen es, in der Bdtg rauh, uneben sein, Nic. Th. 521.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
(τρήχω); für die alte ep. Sprache irrig angenommenes praes., wovon man das homer. perf. τέτρηχα abzuleiten pflegt, s. ταράσσω. Erst sp. D. brauchen es, in der Bdtg rauh, uneben sein, Nic. Th. 521.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
τρήχω — Α είμαι τραχύς, είμαι ανώμαλος. [ΕΤΥΜΟΛ. Ο ενεστ. τ. τρήχω είναι υστερογενώς σχηματισμένος ώστε να αντιστοιχεί στον αρχ. παρακμ. τέτρηχα τού ρ. ταράσσω*] … Dictionary of Greek
τρηχώ — –οῡς, ἡ, Α (αμφβλ. αν.) τραχύς και πετρώδης τόπος. [ΕΤΥΜΟΛ. < τρηχύς, ιων. τ. τού τραχύς* + επίθημα ώ (πρβλ. λεχ ώ)] … Dictionary of Greek
Τρήχω — Τρή̱χω , Τρῆχος masc nom/voc/acc dual Τρή̱χω , Τρῆχος masc gen sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)