σφηνο-πώγων, ωνος, ὁ, mit keilförmigem Bart, spitzbärtig, wie Hermes auf alten Kunstwerken dargestellt wird, dah. Beiwort desselben, Artemid. 2, 42, der Spitzbart; in der Comödie treten die Greise so auf, Luc. ep. saturn. 40, Poll. 4, 145, vgl. 138.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
τραγοπώγων — ωνος, ο, ΝΑ 1. αυτός που έχει πώγωνα τράγου, τραγογένης 2. βοτ. γένος αγγειόσπερμων δικότυλων φυτών που, σύμφωνα με τη σύγχρονη επιστημονική ταξινόμηση, ανήκει στην οικογένεια σύνθετα τής τάξης αστερώδη και περιλαμβάνει 50 περίπου είδη ποωδών… … Dictionary of Greek
τιλλοπώγων — ωνος, ὁ, Α αυτός που αποσπά με βίαιο τρόπο τις τρίχες τής γενειάδας του. [ΕΤΥΜΟΛ. < τίλλω «μαδώ» + πώγων (πρβλ. σφηνο πώγων)] … Dictionary of Greek
