συγ-κατα-κτείνω

συγ-κατα-κτείνω (s. κτείνω), mit od. zugleich tödten; συγκατακτὰς βοτὰ καὶ βοτῆρας, Soph. Ai. 226, συγκατέκτανον, Eur. Or. 1089.

http://www.zeno.org/Pape-1880.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу