συν-τριαινόω

συν-τριαινόω, mit dem Dreizack zusammenrütteln, zertrümmern; ὥςτε στρεπτῷ σιδήρῳ συντριαινώσειν πόλιν, Eur. Here. Fur. 946; Plat. com. bei Eust. zu Il. 1, 135.