συμ-περαίνω

συμ-περαίνω, mit vollenden; ξυμπερᾶναι φροντίδα, Eur. Med. 341, κλεῖϑρα συμπεραίνοντες μοχλοῖς, Or. 1551, d. i. Schlösser mit den Riegeln fest verschließen; τὰ πρὸς ἄλληλα ξυμπερανϑέντα τάχη, Plat. Tim. 39 d; Xen. Cyr. 6, 1, 31; Isocr. 4, 170, nach Bekker für die vulg. διαπερ.; τὴν ἐλευϑερίαν, Plut. Dem. 19; – συμπεραίνεται, in der Logik, es ergiebt sich, folgt daraus. – Med., ἔχϑραν πρός τινος συμπεραίνεσϑαι, Einem von Jemandes Seite Feindschaft zuziehen, Dem. 18, 163.